Zefyr legede med Grenen

Fra Norske Dikt
Hopp til navigeringHopp til søk

av Johan Sebastian Welhaven

Zefyr legede med Grenen,
Bækken over Stenen sprang;
Ved mit Vindve, i Syrenen,
Sad en lille Fugl og sang.

Og den saa med kloge Blikke
Vaarens Længsel i min Hu,
Og den spurgte"Har Du ikke
Kaaret Dig en Brud endnu!"

Mangen Gang i Somrens Hede
Vented jeg min Fugl igjen; —
Ak, da sad den i sin Rede,
Rosen skygged over den.