Pål sine hønur

Pål sine hønur på haugen utsleppte,
hønune lett ivi haugen sprang.
Pål kunne vel på høna fornemme,
at reven va' ute med rumpa så lang.
Klukk, klukk, klukk, sa høna på haugen.

Pål'n sprang og vrengde med augom,
no tor eg ikkje koma heim åt ho mor.
Å, ikkje åt ho mor, og ikkje åt'n far,
å ikkje åt ho syster, og ikkje åt'n bror
no må eg no reise frå heile den gard.