Skogen som aldri ble til

Fra Norske Dikt
Hopp til navigeringHopp til søk

Av : Andreas Roalkvam 2019

Det ekkje lett å vera gud. Visste aldri kordan d sko se ud.Adle venta på sin tur, å brenna ner alt d så va av natur.Eg lagde vann og skog t tuå. Håpte på de hadde alt i stuå.

De spiste av guds tre og lod meg ver i fred det va ikkje sant! Eg holdte på å knekka.De maurå konne d, laga krig og brenna ner.Det va ikkje mitt verk d der.

Det tar tid å dyrka treog planta maur fortare.Ein store skog tog tid å reisa opp.Ein maur sko hjelpa meg ,men skogen forbrant seg.Det va då eg forstod de ikkje greide seg aleina.

De spiste av guds tre og lod meg ver i fred det va ikkje sant! Eg holdte på å knekka.De maurå konne d, laga krig og brenna ner.Det va ikkje mitt verk d der.



Skriv noe positivt og fornuftig
Alle fornuftige kommentarer er varmt velkommne her på Norske Dikt. Dersom De ikke er hypp på å skrive anonymt kan De registrere Dem og/eller logge inn. Det er ekstra gratis.