Skogen som aldri ble til

Av : Andreas Roalkvam 2019

Det ekkje lett å vera gud. Visste aldri kordan d sko se ud.Adle venta på sin tur, å brenna ner alt d så va av natur.Eg lagde vann og skog t tuå. Håpte på de hadde alt i stuå.

De spiste av guds tre og lod meg ver i fred det va ikkje sant! Eg holdte på å knekka.De maurå konne d, laga krig og brenna ner.Det va ikkje mitt verk d der.

Det tar tid å dyrka treog planta maur fortare.Ein store skog tog tid å reisa opp.Ein maur sko hjelpa meg ,men skogen forbrant seg.Det va då eg forstod de ikkje greide seg aleina.

De spiste av guds tre og lod meg ver i fred det va ikkje sant! Eg holdte på å knekka.De maurå konne d, laga krig og brenna ner.Det va ikkje mitt verk d der.

Sorter etter dato Sorter etter poeng

Slå på automatisk oppdatering av kommentarer

Skriv noe positivt og fornuftig

Alle fornuftige kommentarer er varmt velkommne her på Norske Dikt. Dersom De ikke er hypp på å skrive anonymt kan De registrere Dem og/eller logge inn. Det er ekstra gratis.