Veslemøy sjuk

Ho ligg i Febervilla
Dagar og lange Næter.
Gamlemor steller best ho kann
og stilt for Veslemøy græter.

«Du store Mann der uppe,
du leggje kje dette paa meg!
Du veit ho er det siste eg hev;
du maa kje ta Gislaug fraa meg.

Son min drog yvi Sjøen;
han var ikkje Guten hæve.
Eldste Dotter mi kom til By’n;
der gjeng ho no som ei Tæve.

Andre Dotter mi døydde;
det kunde mitt Hjarta brjote.

Arme gode Lisabet mi,
du skulde kje Live njote.

No hev eg ikkje fleire;
du maa meg i Naade spara!
Lat meg faa sitja med Gislaug i Ro,
til eg or Heimen skal fara.»

Men Veslemøy ligg i Ørska
og saart seg ankar og øyar.
Ho kavar med Skrymt og Heimgangs-Draug
og mullar um Maanemøyar.