Det er lysast der lyset kjem frå.
Håp
Det er lysast der lyset kjem frå.[rediger]
No blir ikkje dagar mørkar’.
No vender sola på ny,
og sender strålar med håp over oss
som sit bak gardina i ly.
Dei drøymer om sol over landet,
eit bål som skal knitre, og gi
varmen tilbake til kropp og sjel,
det er håp, sjølv i svartaste tid.
For det er lysast der lyset kjem frå,
sjølv om mykje stenger ei tid.
Varmen skal stige i kroppar igjen,
mørkret skal snart ta fri.
No blir ikkje dagar mørkar’.
Lyset skal kome til oss.
Som bål skal vi knitre i mørketid,
Dei iskalde vindar til tross.
For folk kan gi lys gjennom mørkret,
og folk kan gi ly og rom.
Hjarto dei bankar og nevane slit,
det er varme det handlar om.
For det er lysast der lyset kjem frå,
sjølv om mykje stenger ei tid.
Varmen skal stige i kroppar igjen,
mørkret skal snart ta fri.
Slå på automatisk oppdatering av kommentarer