Suderøy!

Vest det ber ein sumardag,
sjøen han er blank og blaa,
skuta ho hev BretIands flag,
inkje vaart med krossen paa
- leidi her dei kjende godt
Haakon gamle, Magnus drott!

Øy i øy og tind i tind . . .
ligg lcolmkill i vaar kos -
kjem med drag av morgonvind
helsing heim til Nidaros?
Hovding fraa vaar forntid stor
kvil deg her i heilag jord.

Høyrer enn fraa folkemunn
gløymt er ei vaar sogebok:
«Her var eingong norrøn grunn,
Harald konge landet tok!»
ljoshærd møy med augo blaa
du herute enn kann sjaa.

Her dei rauste feder fór,
slo for Norig mangt eit slag,
synte dug og framferd stor,
so det kveikjer oss idag.
Suderøy og Sumarlid
- Minne fraa vaar stormagts-tid!

Lewis - Norigs vestre vagt -
fyrr enn brøytet det kom paa . . .
Lyder landet framand magt,
norrøn hug det hev endaa.
Gode frendar, mann og møy,
Norig helsar Suderøy!